80. Biennale Cinema: weneckie horyzonty czyli sekcja Orizzonti (i Orizzonti Extra)

Sekcja Orizzonti to przestrzeń szczególnie ideologicznie bliska fanom festiwalu Nowe Horyzonty. Stawia ona na młodych twórców. Zagadnienia podejmowane przez tytuły wchodzące w jej skład to zazwyczaj współczesne, ważkie tematy, często społecznie zaangażowane. To także miejsce dla tych twórców, co wciąż stawiają artystyczną ekspresję ponad oklepane schematy, dla tych poszukującyh nowych sposobów narracji.

Orizzonti to również sekcja konkursowa. Tego roku składa się z 18 pełnych metraży oraz 13 filmów krótkometrażowych. Jeśli ktoś wyjeżdża na festiwal pierwszy raz (jak ja) lub ogółem woli skupić się na oglądaniu później niedostępnych w szerokiej dystrybucji tytułach, to zdecydowanie powienie od razu kierować swój wzrok ku omawianej sekcji. Rzućmy okiem na niektóre z wyświetlanych tego roku filmów i przyjrzyjmy się, czy rysuje się w okół nich pewna nić porozumienia, jak to często bywa w konkursowych selekcjach.

• A cielo abierto (reż. Mariana Arriaga, Santiago, Arriaga / Meksyk, Hiszpania)
  • Dwa lata po śmierci ojca, bracia Salvador i Fernando wciąż nie mogę odnaleźć się w nowej dynamice rodziny. Gdy ich matka ponownie ma wyjść za mąż, Fernando w szale gniewu podejmuje decyzję o odnalezieniu człowieka odpowiedzialnego za śmierć ojca i wymierzenia mu sprawiedliwości na własną rękę. Rodzeństwo wyrusza w podróż, które konsekwencje siegną głębiej, niż samo prawo zemsty.

• The red suitcase (reż. Fidel Devkota / Nepal, Sri Lanka)
  • Do pewnej wioski zmierzają dwie przesyłki. Jedną wiezie kierowca, który odebrał ją z lotniska. Druga znajduje się w walizce sunącej powoli przez autostradę, prowadzonej przez tajemniczą postać.

• Tatami (reż. Guy Nattiv, Zar Amir Ebrahami / Gruzja, USA)
  • Irańska zawodniczka judo oraz jej trenerka podczas zawodów światowych dostają rozkaz od rządu aby ponieść przegraną. Na szali nieposłuszeństwa wobec władzy ważą się losy i bezpieczeństwo ich rodzin. Jaki będzie wynik tej polityczno-psychologicznej rozgrywki?

• Una sterminata domenica (reż. Alain Parroni / Włochy, Niemcy, Irlandia)
  • W Rzymie przecinają sie losy ludzi, którzy każdego dnia muszą walczyć z systemem i krzyczeć głośno „Istniejemy!” W tej codzinnej walce dorastają i dojrzewają. Czy zdążą osiągnać dorosłość na czas?

• Gasoline rainbow (reż. Bill Ross, Turner Ross / USA)
  • Po ukończeniu liceum, 5 nastolatków wsiada do vana i wyrusza na ich ostatnią wakacyjną, wielką przygodę. Świat ich nie zna, one nie znają świata, ale jedno mogą zrobić – wystawić mu środkowy palec.

• Hokage (reż. Shinya Tsukamot / Japonia)
  • Opowieść o odradzającym się po II WŚ czarnym rynku w Japoni, o wyrzutkach, których wojna doprowadziła na skraj życia, a jednak nie poddających się i dzielnie dźwigających życie na barkach.

Oprócz wymienionych tytułów w sekcji Orizzonti zaprezentowane zostaną następujące filmy:

• El paraíso (reż. Enrico Maria Artale / Włochy)
• Oura el jbel (reż. Mohamed Ben Attia / Tunezja, Belgia, Francja, Włochy, Arabia Saudyjska, Katar)
• Paradiset brinner (reż. Mika Gustafson / Szwecja, Włochy, Dania, Finlandia)
• The featherweight (reż. Robert Kolodny / USA)
• Invelle (reż. Simone Massi / Włochy, Szwajcaria)
• Terredüt çizgisi (reż. Selman Nacar / Turcja, Hiszpania, Rumunia, Francja)
• Sem coração (reż. Nara Normande, Tião / Brazylia, Francja, Włochy)
• Sèr sèr salhi (reż. Lkhagvadulam Purev-Ochir / Francja, Mongolia, Portugalia, Holadnia, Niemcy, Katar)
• Magyarázat mindenre (reż. Gábor Reisz / Węgry, Słowacja)
• En atendant la nuit (reż. Céline Rouzet / Francja, Belgia)
• Domakinstvo za pecetnici (reż. Goran Stolevski / Północna Macedonia, Polska, Chorwacja, Serbia, Kosovo)
• Yurt (reż. Nehir Tuna / Turcja, Niemcy, Francja)

Nieco na uboczu Orizzonti funkcjonuje, niczym satelita, sekcja Orizzonto Extra. Co roku prezentowane jest w niej do 10 filmów (tego roku 9), które skupiają się na publice, do której są kierowane. Te pieczołowicie wybranych kilka tytułów nie jest częścią konkursu, lecz ze względu na swoją odrębnością tematyczną oraz walory artystyczne stanowi odrębny mikrokosmos. Sami spójrzcie:

• Nazavzhdy-nazavzhdy (reż. Anna Buryachkova / Ukrina, Holandia)
  • Po przenosinach z małomiasteczkowego liceum Tonia na nowo poszukuje swojego miejsca na ziemi. Czy odnajdzie się w miłosnym trójkącie rozciągającym się pomiędzy przyjaźnią, a romansem pełnym buntu?

• Pet shop days (reż. Olmo Schnabel / USA, Włochy, Wielka Brytania, Meksyk)
  • Alejandro pod wpływem impulsu ucieka przed ojcem z Meksyku i ląduje w Nowym Yorku, gdzie poznaje Jacka. Razem zatopią się w narkotykowy underground Manhattanu. Jak długo przeszłość Alejandro pozostanie w ukryciu?

• L’homme d’argile (reż. Anaïs Tellenne / Francja)
  • 60-letni Raphaël wraz z matką zamieszkują starą posiadłość, którą mężczyzna opiekuje się, mimo że od lat stoi pusta. W pewną burzową noc, do niespodziewających się niczego mieszkańców przyjeżdża prawowita właścicielka. Zmiany, które zatrzęsą zbudowanym mikroświatem sprawią, że nie będzie on już nigdy taki sam.

Oprócz wymienionych tytułów w sekcji Orizzonti Extra zaprezentowane zostaną następujące filmy:

• Bota jonё (reż. Luàna Bajrami / Kosovo, Francja)
• El rapto (reż. Daniela Goggi / Argentyna, USA)
• Day of the fight (reż. Jack Huston / USA)
• In the land of saints and sinners (reż. Robert Lorenz / Irlandia)
• Felicità (reż. Micaela Ramazzotti / Włochy)
• Stole (reż. Karan Tejpal / Indie)

Wszystkie zdjęcia upublicznione w powyższym wpisie pochodzą z materiałów prasowych 80. festiwalu filmowego w Wenecji (Asac – La Biennale di Venezia).